Bij de eerste noten van de proloog wist ik al dat dit een super avond ging worden. Spanning stijgt (en mijn hartslag ook) als de eerste regel van laat je droom bestaan gezongen moet worden. Als Freek dan achter de ster vandaan stapt, verschijnt er een smile op mijn gezicht die er de rest voorstelling niet meer af is geweest.
Freek weet zo mooi de emoties waar Joseph door heen gaat naar voren te brengen. De arrogantie als zijn broers in het paleis aangekomen zijn druipt er werkelijk af.
En de woede en onmacht van Joseph als hij zijn gouden beker in de tas van Benjamin vindt heeft me diep achter in mijn stoel geblazen. De innerlijke strijd die hij voert is zo mooi om te zien.
De rol van Joseph zet Freek in 1 woord geweldig neer. Je ziet hem op het toneel werkelijk veranderen van jong, irritant, verwent joch tot sexy, aantrekkelijke en charismatische onderkoning. Zijn stem is werkelijk fenomenaal (en… ik moet het toch even zeggen hij heeft een geweldig lijf.)
Helaas is het overhandigen van mijn boekje niet helemaal gegaan zoals ik gehoopt had.
Toen ik hem neer gelegd had op de balie waar hij achter stond werd het door iemand die bij hem hoort weg gegrist en voordat ik wat kon zeggen werd mij duidelijk gemaakt dat ik door moest lopen. Zou dus niet eens weten of hij het wel gezien heeft. Ga er wel van uit dat hij het gewoon gekregen heeft achteraf maar dat was een beetje jammer.
Ach het mag de pret niet drukken... ik heb een heerlijke avond gehad en kijk al uit met smart naar de volgende voorstelling. 1 mei mag ik weer.
