Het is een heerlijk weekeind geweest met super prachtig heerlijk zonnig weer.
De planning was om op te gaan ruimen in huis maar omdat het geweldig weer was hebben we alleen het nodige gedaan. Om vervolgens met een boek in de tuin te gaan zitten.
Heerlijk gewoon... ben zelfs behoorlijk verkleurd.
Ondanks de vele zonneschijn dit weekeind was er ook een klein beetje verdriet.
Het is inmiddels 10 jaar geleden dat Henri is overleden. 10 jaar alweer... niet tegeloven hoe snel de tijd is gegaan. Er is zoveel gebeurd, 10 jaar is een lange tijd, en toch weet ik me bijna alles te herinneren alsof het gister was.
Mijn vriendinnetjes Es en Lieselotte zijn vanmiddag even langs geweest en dat had ik echt even nodig. Even lekker knuffelen met die kleine en even kletsen met Es.
Thanx babe.. dat had ik echt even nodig.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
ja meid, verdriet slijt wel, maar de herinnering blijft levendig en dat maakt dat je toch de pijn van het gemis blijft voelen. heerlijk als je dan iemand hebt die weet wanneer ze er voor je moet zijn he. t weer blijft geloof ik nog ff lekker, maar ja, we moeten weer werken... bleh. fijne week!
Hee meis, fijn dat je vriendinnetje langskwam!
Super ffies tijd voor jezelf!
Knuf
Een reactie posten